Rozdział 35

             Bez pukania weszłam do pokoju Louisa. Wiedziałam, że on może mi pomóc. Zobaczyłam, że gra na PSP. Usiadłam obok  niego na łóżku i patrzyłam.
- No mów co się dzieje.- powiedział i odłożył PSP na szafkę.
- Najpierw obiecaj, że nikomu nie powiesz ani słowa.- powiedziałam grożąc palcem.- Bo zabije.- dodałam po chwili.
- No  przecież wiesz, że nikomu nie powiem.- powiedział z uśmiechem.
-Całowałam się z Harrym .- powiedziałam i spuściłam głowę.
- Z Harrym? A co z Liamem?- zapytał Louis podnoszą moją twarz za podbródek.
- Zaczynam coś czuć do Harrego. Jestem pewna, że go kocham. A nie wiem co mam zrobić. Będzie mi głupio zerwać z Liamem, a potem na jego oczach całować Harrego.- powiedziałam i zaczęłam płakać. Louis nic nie powiedział tylko przytulił mnie do siebie i głaskał po głowie. Spojrzałam na niego.
- Co mam robić?- zapytałam po chwili.
- Emilie zastanów się czy na pewno tego właśnie chcesz. Chcesz zniszczyć związek, który tak chciałaś zbudować. Chcesz zostawić chłopaka z którym tyle przeżyłaś. Zastanów się.- powiedział Louis wycierając moje mokre policzki swoim rękawem.
-Louis ja.- zaczęłam lecz nie mogłam skończyć bo w drzwiach sypialni stanął Liam i Harry.
- Co wy robicie?- zapytał Liam.
-  Louis mi pomagał podjąć decyzję.- powiedziałam i spojrzałam chwile na Liama a potem na Harrego.
- O co tu chodzi?- znów zapytał Liam patrząc na mnie.
- Nic się nie zmieniło. Chodźmy .- powiedziałam podchodząc do chłopaka.
- Nie. Emilie mów co się dzieje. Czy ty i Harry macie coś wspólnego?- pytał Liam, a do moich oczu zaczęły napływać łzy. Spojrzałam na Louisa, potem na Harrego i wreszcie na Liama.
- Właśnie Emilie powiedz.- powiedział Harry uśmiechając się przy tym. Ja dalej milczałam. Skąd mam wiedzieć co mam zrobić? Kogo wybrać? Co ja najlepszego zrobiłam. Mówiłam sobie w myślach.
- Cholera jasna. Dziewczyno mów co się dzieje!- krzyknął Liam. Wtedy już nie wytrzymałam i zaczęłam płakać.
- Dajcie mi wszyscy spokój!- krzyknęłam i wybiegłam z tego pokoju.
- Emilie zaczekaj!- krzyknął Harry.
- Daj mi spokój to twoja wina!- krzyknęłam do chłopaka gdy był obok mnie.
- Zostawcie ją.- powiedział Louis i podbiegł do mnie. Wtuliłam się w niego i próbowałam się uspokoić.
- Proszę pomóż  mi.- powiedziałam cichym i zapłakanym głosem.
- Emilie wybierz tego, którego bardziej kochasz.- powiedział i pocałował w czubek głowy.
- Ja nie wiem. Proszę mógłbyś wynająć mi jakiś pokój?- zapytała i spojrzałam na chłopaka.
- Zobaczę co da się zrobić, a ty chodź do Nicoli.- powiedział i udaliśmy się do pokoju mojej przyjaciółki. Idąc widziałam kłócących się chłopaków. Pewnie Harry powiedział mu o co chodzi. Weszliśmy bez pukania. Nicola gdy mnie tylko zobaczyła przytuliła mnie i pocieszała. Louis wyszedł zamykając za sobą drzwi. Usłyszałam krzyki dobiegające z korytarza. Spojrzałam na Nicolę. Ta nic nie mówiła tylko mnie przytulała.
- Emilie ? Co się stało?- pytał Zayn.
- Proszę nie teraz.- powiedziałam spoglądając na brata.
- Jak chcesz. Idę zobaczyć co się tam dzieje.- powiedział i zniknął za drzwiami.
- A teraz powiedz mi co się tam stało.- powiedziała Nicola i usiadłyśmy na łóżku.
W tym czasie u chłopaków:
- Pojebało was na Maksa co wy odwalacie!- krzyczał Louis.
- Niech ku**a  powie co go łączy z Emilie.- powiedział Liam.
- Nic mnie z nią nie łączy nie rozumiesz tego człowieku!?- zapytał krzycząc Harry.
- Tak jasne. Widziałem jak na ciebie patrzyła, a wtedy w pokoju co się stało dlaczego cię uderzyła?- pytał Liam.
-  Człowieku nic nie zrobiłem!- krzyknął Harry i spojrzał na Louisa.
- Dajcie jej spokój. Dajcie jej kilka dni.- powiedział Louis i razem z Zaynem udali się do recepcji. Niestety nie było wolnych pokoi.
- Przenocuje u mnie. A jutro pomyślimy co z tym zrobić.- powiedział Louis.
- Jedną noc, a później chyba powinna wyjaśnić chłopakom to co się stało.- powiedział Zayn i weszli do pokoju, w którym siedziały dziewczyny.
- Emilie śpisz dziś u Louisa.- powiedział Zayn wchodząc do pokoju.
- Dziękuję.- powiedziała przytulając Zayna a potem Louisa.
- Mam nadzieję, że wyjaśnisz mi to co się stało, ale to jutro teraz odpocznij.- powiedział Zayn, a Louis i Emilie wyszli z pokoju i poszli do Louisa.  Usiadłam na łóżku i stwierdziłam, że nie mam w czym spać, a do Liama nie pójdę.
- Louis zrobiłbyś coś dla mnie?- zapytałam patrząc na przyjaciela.
- Wszystko co sobie życzysz.- powiedział z uśmiechem.
- Poszedłbyś do mojego pokoju i wziął jakieś moje ciuchy i telefon?- zapytałam robiąc przy tym słodkie oczka.
- Jasne, ale co ci przyniosę to ubierasz jutro. – powiedział ze śmiechem.
- Niech ci będzie.- powiedziałam ,a chłopak wyszedł z pokoju. Leżałam na łóżku gdy nagle zobaczyłam jak ktoś wchodzi do pokoju. Zobaczyłam Harrego?.. Tak to był on.
- Co ty robisz?- zapytałam patrząc na chłopaka.
- Emilie zanim podejmiesz decyzje pamiętaj, że kocham cię i kochać będę bez względu na to co zdecydujesz.- powiedział patrząc mi w oczy.
- Proszę wyjdź stąd .- powiedziałam i odwróciłam się tyłem do chłopaka. Usłyszałam jak drzwi się zamykają. Położyłam się na łóżku i myślałam nad moim życiem. Wszystko byłoby łatwiejsze gdybym nie związała się z Liamem. Z moich myśli wyrwał mnie Louis, który właśnie wszedł do pokoju.
- Trzymaj.- powiedział podając mi ubrania.
- Dziękuję.- powiedziałam przytulając chłopaka i udając się do łazienki. Wzięłam szybki prysznic , zmyłam makijaż. Ubrałam spodnie dresowe i koszulkę, która przyniósł mi Louis. Włosy związałam w koka i wyszłam z łazienki. Spojrzałam na chłopaka, który uśmiechał się i spojrzał na mnie od góry do dołu.
- Coś nie tak?- zapytałam wchodząc do łóżka.
- Nie wszystko jest dobrze.- odpowiedział i zaczął grać na PSP.
- Dobranoc.- powiedziałam i przykryłam się kołdrą. Po kilku minutach już spałam.
_________________________________________________
Dodaję dzisiaj, ponieważ tak jakoś naszła mnie ochota by go wam pokazać.
Następny rozdział pojawi się w sobotę..; ))
____________________________________________

 Nie mam pojęcia co do dalszego ciągu. Zastanawiam się czy ma być z Liamem czy też z Harrym.
Pomóżcie mi trochę. Proszę ;***

Całuję,
Emilie ;**<3